Έλα ρε Τζάντε. Άγια Χώματα !!!!!!!!!!! σε κάνα δίμηνο σου' ρχομαι.
και μια καντάδα αφιερωμένη με πολλή αγάπη


Απόψε, την κιθάρα μου, τη στόλισα κορδέλες
και στα καντούνια περπατώ, για τσ' όμορφες κοπέλες.

Απόψε, να μην κοιμηθείς, παρά να καρτερέψεις
Ν' ακούσεις την κιθάρα μου, και έπειτα να πέσεις

Για σε, τα γιούλια μάζεψα, για σε και τ' άλλα τ'άνθη
Απόψε σ' ονειρεύτηκα, κι ο ύπνος μου εχάθη

Ανήφορος κατήφορος, είναι βαρύ σεργιάνι
Κι όπου αγαπάει μελαχρινή, ποτέ να μην πεθάνει

Ψαράς θα γίνω στη στεριά, με δίχτυα μπαλωμένα
Για να ψαρέψω μια καρδιά, που δεν πονά για μένα

Αγαπητέ κύριε παιδίατρε,

Θα ήθελα δια της παρούσης να σας γνωστοποιήσω ότι από την πρώτη μέρα που είχαμε την τιμή να σας γνωρίσουμε, τόσο ο υποφαινόμενος όσο και η συμβία μου μετά της μητρός της, νιώθουμε απέραντο θαυμασμό για την επιστημονική σας κατάρτιση και ευγνωμοσύνη για την σημαντική συμβολή σας στην υγιή ανάπτυξη των θυγατέρων μας, η οποία δεν περιορίζεται στις αμιγώς ιατρικές συμβουλές αλλά επεκτείνεται και σε θέματα ψυχολογίας του γονέα και βαθύτερης κατανόησης της παιδικής συμπεριφοράς. Ειλικρινώς σας ευχαριστούμε για όλα από καρδίας και πάντα θα κατέχετε περίοπτη θέση στην εκτίμηση μας.

Εντός του ανωτέρω πλαισίου, και λαμβάνοντας υπόψη ότι προ μηνός η πρωτότοκη θυγατέρα μου, η Ιρένα, παρουσίασε προβληματική και πρωτοφανή συμπεριφορά θα ήθελα να σας απευθύνω ορισμένα ερωτήματα, πολύ σημαντικά κατά τη γνώμη μου, που αφορούν την κοινωνικοποίηση της Ιρένας, δεδομένου ότι το παιδί καλείται να αντιμετωπίσει υπαρξιακά προβλήματα που πλήττουν το αξιακό σύμπλεγμα και τα ιδανικά που της έχω εμφυσήσει, για μια κοινωνία δικαίου και ισότητας. Προτού σας θέσω το ζωτικής σημασίας ερώτημα μου θα ήθελα να σας αναφέρω ότι αργά το βράδυ της 2 Μαΐου 2009, η Ιρένα απώθησε τη μητέρα της, την πάτησε και εκστόμισε λέξεις που δεν αρμόζουν στην ηλικία της και τις οποίες δεν γνωρίζαμε ότι η Ιρένα τις ήξερε. Εν συνεχεία, έκλαιγε απαρηγόρητη στην αγκαλιά μου και κοιμήθηκε μετά την 4ην πρωϊνήν, γεγονός ανήκουστο για ένα παιδί ηλικίας μόλις 7 ετών. Την δε επόμενη Δευτέρα δεν ήθελε επ ουδενί να επιβιβαστεί στο σχολικό όχημα και ήταν κατηφής όλη την επόμενη εβδομάδα.

Τα ερωτήματα λοιπόν που θα ήθελα να σας θέσω είναι τα εξής:
1) Την επόμενη Κυριακή 31 Μαΐου να πάρω μαζί μου την Ιρένα στο γήπεδο που παίζει η ΑΕΚΑΡΑ με τον βάζελο για την δεύτερη θέση που οδηγεί στα προκριματικά του Champions League?
2) Η συμβία μου απαγορεύει στην Ιρένα να φοράει την φανέλα της ΑΕΚ γιατί είναι συνθετική και την έχει κρύψει. Υπάρχει πρόβλημα εάν φορέσει το παιδί την συνθετική φανέλα με το δικέφαλο αετό για χρονικό διάστημα 2 ωρών?
3) Η αντιμετώπιση της μητέρας ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ προς το παιδί ΑΕΚ ποια πρέπει να είναι?
4) Επιτρέπεται η μητέρα να κοροϊδεύει και να εμπαίζει το τέκνο της μετά την απώλεια του Κυπέλλου? Εάν όχι, παρακαλείσθε όπως κάνετε σύσταση στη σύζυγο μου κατά την επόμενη επίσκεψη μας.
5) Η έτερη θυγατέρα μου, Κάλλια ετών 2, δίχως να της έχω αναφέρει τίποτα περί της κιτρινόμαυρης θεάς φωνάζει ΑΕΚ - ΑΕΚ. Ως πατέρας πρέπει να ενθαρρύνω τη συμπεριφορά αυτή?
6) Η Ιρένα στην τάξη της είναι το μόνο παιδί που υποστηρίζει την ΑΕΚ, μήπως πρέπει να κάνω σύσταση στη διευθύντρια του σχολείου, να αναζητήσει κάποιο παιδάκι από άλλα τμήματα που να υποστηρίζει κι’ αυτό την ΑΕΚ και να το φέρει στο τμήμα της Ιρένας?
7) Να προσανατολίσω το παιδί στην παρακολούθηση μη ομαδικών και ευγενών αθλημάτων όπως επιτραπέζια αντισφαίριση, ιππασία, καλλιτεχνικό πατινάζ,

Σας ευχαριστώ για την κατανόηση σας και ελπίζω να αντιμετωπίσετε το θέμα μας με την πρέπουσα σημασία. Θεωρώ αυτονόητο πως πρέπει να διαφυλάξουμε το δικαίωμα της διαφορετικότητας αλλά και να παλέψουμε για μία δίκαιη διαιτησία στο επερχόμενο πρωτάθλημα, ώστε η διεκδίκηση του τίτλου να γίνεται επί ίσοις όροις, δίνοντας το δικαίωμα στα παιδιά να ελπίζουν ότι ακόμα και οι αδύναμοι μπορούν να νικήσουν.


Εκ Ζακύνθου ορμώμενος

Η Βασιλομήτωρ
Μετάφραση: Η πεθερά σου, η μητέρα της γυναικός σου, ο εφιάλτης σου

Η ελληνική οικογένεια είναι μια ευτυχισμένη οικογένεια που απαρτίζεται από τη συμβία, τα τέκνα και φυσικά την ΜΗΤΕΡΑ μας, δηλαδή, η μητέρα της γυναικός μας. Κοινώς η πεθερά μας. Αναμφισβήτητα, η ύπαρξη της πεθεράς προσθέτει κύρος και μια αίγλη σε κάθε οικογένεια. Σε κάνει να νιώθεις στη χειρότερη περίπτωση ως ένας λόρδος ή ακόμη ακόμη σαν ένας Δούκας. Αναβιώνουν στην φαντασία παλάτια, στέμματα, βασιλικές τιμές, θρόνοι και λαμπροί χοροί σε ψηλοτάβανες σάλες, με πελώριες τουαλέτες και φυσικά υπηρέτες. Είναι σαφές ότι μιλάμε για την βασιλομήτωρ, και η κόρη της (δηλαδή η γυναίκα σου ρε μαλάκα) είναι η πριγκηπέσα και ξαφνικά εκεί που δεν το περίμενες περιτριγυρίζεσαι από γαλαζοαίματους, και ζεις το δράμα σου, ως δούλος στην βασιλική αυλή. Περίπου όπως οι μουνόδουλοι ευνούχοι στα κινέζικα ανάκτορα.

Είναι σαφές ότι η ελληνική οικογένεια αποτελεί παγκοσμίως το κοινωνιολογικό υπόδειγμα της πατριαρχικής οικογένειας. Όταν κλείνει η πόρτα του σπιτιού, τρέμει η γης από την βαρβατίλα και την πυγμή του σύγχρονου νεοέλληνα πατέρα. Αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο κάθε σπιτιού, είναι ο σεβαστικός νοικοκύρης, τον οποίο όλοι κοιτάνε στα μάτια και κρέμονται από τα χείλη του προκειμένου να εκτελέσουν τις οδηγίες του, να ακούσουν τις απόψεις του όχι μόνο για τις πολιτικές εξελίξεις και τα αθλητικά αλλά κυρίως για τα θέματα που αφορούν το νοικοκυριό. Σε μία από τις πάρα πολλές αυστηρώς ανδρικές εξόδους (βγαίνω κάθε εβδομάδα τουλάχιστον 5 φορές με τους φίλους μου – το έχω πνίξει το κουνέλι όπως καταλαβαίνετε) είχα τη τύχη να ανταλλάξω εποικοδομητικές απόψεις και συμβουλές με φίλους μου σχετικά με τα θέματα του σπιτιού και τις υποχρεώσεις που έχω αναλάβει προκειμένου να διατηρήσω την οικογενειακή ευτυχία μας. Αυτά όμως θα σας τα διηγηθώ σε επόμενη ιστορία.

Επί του παρόντος η ουσία έγκειται στο ότι η οικογενειακή γαλήνη εξαρτάται από την απόδοση των πρέπουσών τιμών στη βασιλομήτωρ η οποία όμως δεν είναι επιτακτική υποχρέωση αλλά πηγάζει από την διάχυτη σοφία και λογική που εκπέμπει η Βασιλομήτωρ. Δεν είναι τυχαίο ότι μας την διορίζει ο Θεός (τη γυναίκα τη διαλέγεις, η πεθερά όμως είναι Λοττο). Τα πάντα στον κόσμο είναι «γραμμένα» και υπάρχει μια αέναη διαδικασία κατά την οποία ο άνθρωπος γίνεται πάντα καλύτερος. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, ζωτικής σημασίας ρόλο διαδραματίζει η πεθερά, η οποία καλλιεργεί και ενισχύει στους συζύγους τις αρετές της υπομονής, της μούγκας, της έλλειψης πρωτοβουλίας ώστε οι ζωές των ανδρών να απλοποιούνται (τις πρωτοβουλίες και αποφάσεις τις επιλέγουν οι ηγέτες τουτέστιν οι γαλαζοαίματοι και στην περίπτωση μας η βασιλική οικογένεια και όχι οι ευνούχοι ακόλουθοι). Καμιά φορά μπερδευόμαστε και νομίζουμε ότι οι πριγκίπισσες ή οι βασίλισσες έχουν κάνει λάθος και τολμάμε ευθαρσώς να αμφισβητήσουμε τις αποφάσεις αυτών. Δυστυχώς φίλοι μου παρασυρόμαστε και κάνουμε λάθη, γιατί η σοφία και πρωτίστως η τετράγωνη λογική είναι γένους θηλυκού.

Καντάδα ζακυνθινιά

Γυρίζω, γυρίζω στα όρη στα δάση,
Να δω μην περάσει η νέα που αγαπώ.
Παρμένος γυρίζω, για τι δεν περνάει
Η νέα που αγαπάει η δόλια μου καρδιά

Γυρίζω, δακρύζω στα όρη κοιτάζω
Ακόμα φωνάζω καντάδα να της πω
Γιατί να ξεχάσει τι μου είπε μια μέρα
Στα δέντρα εκεί περά κι ακόμα πονώ

Το βράδυ σαν πέσω στο έρημο κρεβάτι
Ο ύπνος τα μάτια μου δεν κλείνει ποτέ
Και μάρτυρα έχω της νύχτας το αγέρι
Το πιο λαμπρό αστέρι ψηλά στον ουρανό

Η μουρμούρα: Μικρό ψάρι απ’ τα καλά για το ερασιτεχνικό ψάρεμα και για ξενύχτι, βρίσκεται κοπαδιαστά στους αμμουδερούς βυθούς αλλά και σε συζυγικά κρεβάτια (εξου και η κρεβατομουρμούρα), ενίοτε την συναντάς και στο αμάξι καθώς οδηγάς με την προϋπόθεση ότι οι μοναδικοί επιβαίνοντες επί του οχήματος είσαι εσύ η μονάκριβη και πολυαγαπημένη σύζυγος καθώς και η λατρεμένη μητέρα της ( η πεθερά σου δηλαδή). Πρόκειται για πολύ δυνατό ψάρι με υπερφυσικές δυνάμεις δεδομένου ότι σπάει αρχίδια σε ελάχιστο χρόνο. Ψαρεύεται από την ακτή και από το σκάφος με κάθετη , ψιλό παραγάδι και προπάντων εάν ξεστομίσεις καμμία μαλακία που θα θίξει την συμβία σου.

Δόλωμα : σκουλήκι μαύρο, σκουλήκι άγριο της άμμου, σκουλήκι ποταπό, γαϊδούρι και παντρεμένοι αρρένες με τουλάχιστον διετή προύπηρεσία.

Στον κόλπο του Λαγανά στη Ζάκυνθο αφθονούν οι μουρμούρες ( το εικονιζόμενο στην ανωτέρω φωτογραφία αλίευμα). Έχω ψαρέψει εκατοντάδες, μικρές - μεγάλες, αλλά εξειδικεύτηκα την τελυταία δεκαετία μετά τον γάμο μου. Για την ακρίβεια οι εξορμήσεις μου για ψάρεμα έχουν μειωθεί δραστικά από τότε που παντρεύτηκα (που πάς τωρα αχαϊρευτε, θα μ' αφήσεις πάλι μόνη μου μέσα στη νύχτα, θα γυρίσεις ξημερώματα και δεν θα προλάβουμε την άλλη μέρα να πάμε στην παραλία νωρίς και δεν θα μαυρίσω. Επιπλέον, θα γυρίσεις αργά, θα βρωμάς ψαρίλα και άμα πας να κάνεις μπάνιο θα ξυπνήσεις τα παιδιά, θα θές να φας και τα ντουλάπια τρίζουν και τα πιάτα κατά την επαφή τους με τα μαχαιροπίρουνα κάνουν θόρυβο και ξέρεις ότι ξυπνάω με το παραμικρό, άρα δεν με αγαπάς, δεν με σκέφτεσαι καθόλου και δεν νοιάζεσαι για την υγεία μου, γιατί εάν δεν κοιμηθώ καλά θα είμαι άρρωστη την επομένη). Έστι λοιπόν το έκοψα το ψάρεμα αφενός για τι δεν αντέχω τη γκρίνια αλλά και αφετέρου γιατί δεν υπάρχει μπουτίκ GUCCI στη Ζάκυνθο (παραπονούμαι στον εμπορικό σύλλογο Ζακύνθου). γιατί εάν υπήρχε, με μια τσαντούλα για δώρο θα πήγαινα σχετικά εύκολα. Φυσικά, όταν θέλεις 20 ευρώ για βενζίνη, 10 ευρώ για δόλωμα και 10 ευρώ μπίρες και άλλα 500 ευρώ για τη τσάντα, μάλον είναι ασύμφορο το ψάρεμα της μουρμούρας και γενικότερα η ερασιτεχνική αλιεία.

Το παράδοξο λοιπόν είναι ότι ενώ δεν πάω πια για ψάρεμα έχω γίνει γκουρού στη μουρμούρα. Μιλάμε για πολύ πράγμα, μόλις πλησιάζουν τα μεσάνυχτα και είμαι κουρασμένος από μια μεγάλη και κοπιαστική μέρα, την ώρα που πάει ο κώλος μου να ακουμπήσει το στρώμα (εκείνη τη στιγμή που τα γόνατα έχουν λυγίσει και ο κώλος είνια μετέωρος στον αέρα και κατευθύνεται προς προσγείωση στο στρώμα) σκάει η μουρμούρα, η πρώτη... ακολουθούν και οι άλλες εντός ολίγου. Για να μην στα πολυλογώ το δωμάτιο γεμίζει από μουρμούρες και γίνεται ενυδρείο. Φυσικά πέρνα ύφος ροφού, (ξέρω εκ των προτέρων ότι είμαι ένοχος) απολογούμαι με συγνώμες, έχεις δίκιο, δεν θα το ξανακάνω, δεν σκέφτηκα κλπ και περιμένω να τελιώσει το τροπάριο. Μερικές φορές είμαι τυχερός και δεν έχουμε την δέηση του όρθρου, άλλες φορές όμως είμαι standby μέχρι το πρωί και ακούω, ακούω (κοιμάμαι και με τα ματια ανοιχτά). Καμιά φορά σκέφτομαι αντί για λουλούδια να πάει στη γυναίκα μου μια μουρμούρα τυλιγμένη με κορδέλα.

Ιστορία

ύμφωνα με τον Όμηρο, ιδρυτής του νησιού ήταν ο Ζάκυνθος, γιός του Δαρδάνου, βασιλιά της Τροίας, που φεύγοντας με τον στόλο του από την πόλη Ψοφίδα έφτασε στο νησί και ίδρυσε την ακρόπολή του.
Ο Ζάκυνθος, ως ιδρυτής του νησιού, υπήρξε θέμα πολλών νομισμάτων και του συμβόλου που εκπροσωπεί ολόκληρο το νησί. Σ' αυτό το σύμβολο, ο Ζάκυνθος κρατά στο χέρι ένα φίδι, καθώς σύμφωνα με κάποιο θρύλο, ελευθέρωσε το νησί από τα φίδια που το κατέκλυζαν.
Υπάρχει επίσης μια θεωρία, σύμφωνα με την οποία οι Αρκάδες έφτασαν στο νησί κατά την πρώτη χιλιετία π.Χ. με σκοπό να ιδρύσουν νέες αποικίες και σε μαρτυρία αυτής της καταγωγής, έρχεται το ταλέντο των κατοίκων στην μουσική και η λατρεία της θεάς Αρτέμιδας, χαρακτηριστικά της Αρκαδίας. Στη συνέχεια, σύμφωνα με τη συγκεκριμένη θεωρία, οι Αρκάδες ίδρυσαν στις ακτές της Ισπανία την αποικία της Tζακάντα, που ήκμασε για περισσότερα από χίλια χρόνια, μέχρι το 218 π.Χ., όταν την κατετρόπωσε ο Αννίβας.
Αργότερα η Ζάκυνθος, περνώντας από την δυναστεία του Αρκίσιου, βασιληά της Κεφαλονιάς, κατέληξε να υπάγεται στην κυριαρχία του Οδυσσέα, βασιλιά της Ιθάκης.
Μαζί με άλλες χώρες που ήταν υπο την κατοχή του Οδυσσέα, η Ζάκυνθος έλαβε μέρος στον Τρωϊκό πόλεμο, μετά το τέλος του οποίου, όταν επέστρεψε ο Οδυσσέας στην Ιθάκη, υπήρξε η θρυλική εξόντωση των "μνηστήρων της Πηνελόπης", μεταξύ των οποίων ήταν και είκοσι νέοι από την Ζάκυνθο. Αυτό το μυθολογικό γεγονός που μας διηγείται ο Όμηρος στην Οδύσσεια, μοιάζει να ανταποκρίνεται το ξεκίνημα μιας επανάστασης των νησιών του Ιονίου, τη συγκεκριμένη περίοδο, που εκτός του ότι ήταν αποφασιστική για το τέλος της κυριαρχίας του Οδυσσέα, είχε σαν αποτέλεσμα την σύνταξη μιας ιδιαίτερης συνθήκης, στην οποία για πρώτη φορά αναγνωριζόταν το δικαίωμα σε μια δημοκρατική διακυβέρνηση.
Κατά τους Περσικούς Πολέμους, η Ζάκυνθος έμεινε ουδέτερη, ενω κατά τον πόλεμο ενάντια στους Πελοπονησίους , τάχθηκε στο πλευρό των Αθηναίων. Στη συνέχεια, κατακτήθηκε από τους Μακεδόνες. Οι πρώτοι αληθινοί κατακτητές για τους οποίους υπάρχει ιστορική βεβαιότητα, είναι οι Ρωμαίοι, που εντοπίζουν τη Ζάκυνθο σαν στρατηγικό σημείο για την ανάπτυξη του εμπορίου και την εξάπλωση των κατακτήσεών τους.
Οι κάτοικοι του νησιού, μη αποδεχόμενοι την ρωμαϊκή ηγεμονία, προσπάθησαν να επαναστατήσουν πολλές φορές αλλά σταμάτησαν με την άφιξη του ναυάρχου Φούλβιο που το 150 π.Χ. ανάγκασε τους νησιώτες να κυβερνώνται σύμφωνα με τους νόμους της Ρώμης.
Σταδιακά Ρωμαίοι και Ζακυνθινοί, δεχόμενοι αμοιβαίες υποχρεώσεις και παραχωρήσεις, βελτίωσαν τόσο τον τρόπο συμβίωσής τους που, ενώνοντας τις δυνάμεις τους, κατάφεραν το 87 μ.Χ., να απωθήσουν μια απόπειρα του Μυθριδάτη να τους καταλάβει.
Μετά την παρακμή και την πτώση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, η Ζάκυνθος, όπως τα υπόλοιπα νησιά του Ιονίου και οι αποικίες στις δυτικές ακτές της Μεσογείου, αναγκάστηκαν να υποστούν δεκαετίες αβεβαιότητας, με συνεχείς καταλήψεις από τον Μέγα Κωσταντίνο.
Κατά την διάρκεια της βυζαντινής κυριαρχίας, εκτός από τις αρχές του χριστιανισμού, υπήρξε και ο διαχωρισμός των κατοίκων σε τρεις διαφορετικές κοινωνικές τάξεις.
Την πιο σημαντική τάξη αποτελούσαν οι κτηματίες. Οι έμποροι και εργάτες αποτελούσαν την μεσαία τάξη, ενώ το κατώτερο κοινωνικό στρώμα περιελάμβανε όλους τους αγρότες.
Το 1185, με τη βαθμιαία παρακμή της βυζαντινής αυτοκρατορίας, το νησί της Ζακύνθου αντιμετώπισε μια περίοδο ενδιάμεσης βασιλείας που διήρκεσε περίπου τρεις αιώνες, από την οποία πέρασαν οι Ορσίνι, οι Αντζιοίνι και τέλος οι Τόκι.
Κάτω από την κυριαρχία των τελευταίων, η Ζάκυνθος κατάφερε να μεγαλώσει τα σύνορα του φέουδου της, κατακτώντας ζώνες της ηπειρωτικής Ελλάδας, και βελτίωσε τόσο την αυτοδιοίκηση όσο και την οικονομική της οργάνωση, σε σημείο που τράβηξε το ενδιαφέρον των Ενετών, οι οποίοι το 1485 την περιέλαβαν στις επαρχίες τους.
Από το 1492, η κυβέρνηση της Βενετίας ανέλαβε μια εκστρατεία με σκοπό την μετοίκηση πολλών υπηκόων της στην επαρχία της Ζακύνθου, ευνοόντας με αυτό τον τρόπο μια περίοδο αναγέννησης και ευημερίας στο εσωτερικό του νησιού.
Σ' αυτή την περίοδο, υπήρξε παραδειγματική η αρμονική συμβίωση μεταξύ των δύο λαών, με τους Ενετούς να παραχωρούν στους Ζακυνθινούς, σημαντικές κοινωνικές και θρησκευτικές ελευθερίες.
Σε λιγότερο από τρεις αιώνες, η ενετική κυριαρχία επέτρεψε την άνθιση τόσο του πολιτισμού, όσο και της αρχιτεκτονικής του νησιού, σε σημείο που η Ζάκυνθος κέρδισε την ονομασία "Φλωρεντία της Ελλάδας".
Τον 18ο αιώνα, οι φιλελεύθερες ιδέες των Γάλλων, εξαπλώθηκαν σε ολόκληρη την Ευρώπη και έφτασαν μέχρι τη Ζάκυνθο που τις ενστερνίστηκε με ενθουσιασμό.
Μετά την διάλυση της Ενετικής Δημοκρατίας, το νησί της Ζακύνθου βρέθηκε στην κατοχή των Γάλλων δημοκρατικών. Στην κεντρική πλατεία κάηκαν αριστοκρατικοί θυρεοί και η Ζάκυνθος έγινε διοικητική έδρα των Ιονίων νήσων.
Ο αέρας ελευθερίας και ανανέωσης που έφεραν οι Γάλλοι, ήρθε αντιμέτωπος πολύ γρήγορα με την νοσταλγία της αριστοκρατικής τάξης για τα παλιά της προνόμια, και ήταν ακριβώς ο κύκλος των αριστοκρατών εκείνος που το 1798 ευνόησε την προώθηση στο νησί της συμμαχίας μεταξύ Ρώσων και Τούρκων.
Στις 22 Μαρτίου 1800, Ρωσία και Τουρκία συμφώνησαν στην Κωσταντινούπολη για την ίδρυση του Κράτους των Ιονίων Νήσων όπου, για πάνω από επτά χρόνια, η παλιά τάξη της αριστοκρατίας κατάφερε και πάλι να επιβληθεί στον λαό.
Το 1809 οι Άγγλοι με δυνατό στρατό εγκαταστάθηκαν στη Ζάκυνθο και την έκαναν πρωτεύουσα του Κράτους των Ιονίων. Τα αρχικά πλεονεκτήματα που έδωσαν οι Άγγλοι στον λαό, όπως κάποια μορφή δημόσιας περίθαλψης και η ίδρυση του πρώτου τυπογραφείου του νησιού, ματαιώθηκαν από την άφιξη του T. Maitland, νέου κυβερνήτη της Ζακύνθου, ο οποίος δεν άργησε να δείξει τον αυταρχικό και τυρανικό του χαρακτήρα, προκαλώντας τις αντιδράσεις και εξεγέρσεις των Ζακυνθινών.
Η απεξάρτηση της Ελλάδας από την Τουρκία μετά απο 4 αιώνες σκλαβιάς, με την Επανάσταση του 1821, στην οποία η Ζάκυνθος έπαιξε ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο, έδωσε ζωή σε ένα νέο ριζοσπαστικό κίνημα στα νησιά του Ιονίου, το οποίο απαίτησε την ένωση με την Ελλάδα, η οποία τελικώς πραγματοποιήθηκε το 1864.
Όπως η υπόλοιπη Ελλάδα, έτσι και η Ζάκυνθος, κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, υπέστη την κατοχή Ιταλών και Γερμανών.
Μετά τον πόλεμο, και ενω το νησί επούλωνε ακόμη τις πληγές του απο τον Εμφύλιο σπαραγμό, το 1953, το νησί υπέστη ένα νεο τρομερό πλήγμα: έναν καταστροφικό σεισμό που ισοπέδωσε τα πάντα, περνώντας στην ιστορία ως η τραγικότερη στιγμή που έζησε ποτέ η Ζάκυνθος.
Στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν, το νησί αναδημιουργήθηκε και με τις τεράστιες προσπάθειες των κατοίκων του, κατόρθωσε να αναπτυχθεί ξανά.
Στα τέλη της δεκαετίας 70, ξεκίνησε η τουριστική αναπτυξή του, η οποία ως σήμερα αποτελεί μια κυρια δραστηριότητα για μεγάλο μέρος του πληθυσμού.

Πληροφορίες για το νησί

Ο Νομός Ζακύνθου περιλαμβάνει το νησί της Ζακύνθου, τις Νησίδες Στροφάδια (2.531 τετραγωνικά χιλιόμετρα) και τα Νησιά Πελούζο και Μαραθωνήσι (0.989 τετραγωνικά χιλιόμετρα) και είναι ο τρίτος σε έκταση και ο νοτιότερος από τους τέσσερις Νομούς της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων (Π.Ι.Ν.) με 405.600 τ.μ. που αντιστοιχεί στο 17,58% της έκτασης της ΠΙΝ και στο 0,31% της έκτασης της χώρας, ενώ το μήκος του είναι περίπου 125 χμ
Το βορειότερο τμήμα του είναι το Σχοινάρι και βρίσκεται σε απόσταση 8,5 ναυτικών μιλίων από το Μούδα, το νοτιότερο τμήμα της Κεφαλονιάς .
Στα ανατολικά βρίσκεται η Πελοπόννήσος και η απόστασή από τα παράλια του Ν. Ηλείας είναι περίπου 9 ναυτικά μίλια και 15 ναυτικά μίλια από το ακρωτήριο της Κυλλήνης με την οποία συνδέεται μέσω ακτοπλοϊκής γραμμής.
Η κοντινότερη απόσταση μεταξύ Ζακύνθου και ηπειρωτικής Ελλάδας είναι μεταξύ της περιοχής Κρυονερίου και της περιοχή Τρυπητή της Πελοποννήσου.
Ο Νομός απέχει 100 χμ. από το πλησιέστερο μεγάλο αστικό κέντρο-την Πάτρα- και 300 χμ. από την Αθήνα.


ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ
Τα τοπία στη Ζάκυνθο εναλλάσσονται συνεχώς, δίνοντας μοναδικές εικόνες, ικανές να γοητεύσουν και τον πιο απαιτητικό ταξιδιώτη.
Στο ανατολικό τμήμα το έδαφος είναι πεδινό, γόνιμο και πλούσιο σε ανθρακικό ασβέστιο.
Οι πεδιάδες καταλήγουν σε αμμουδερές παραλίες, με ρηχά και ζεστά νερά.
Το δυτικό τμήμα είναι πιο ορεινό με απότομους λόφους κατά μήκος των ακτών.


ΒΟΥΝΑ
Τα βουνά καταλαμβάνουν ένα μεγάλο τμήμα του νησιού, αλλά δεν είναι ιδιαίτερα ψηλά .
Το υψηλότερο είναι το όρος Βραχίονας με ύψος 758μ, ενώ ακολουθούν το όρος Κακή Ράχη με ύψος 680μ,το όρος Αθέρας με ύψος 583μ και το όρος Σκοπός με ύψος 483μ.


ΠΑΡΑΛΙΕΣ
Οι κυριότερες παραλίες είναι του κόλπου του Λαγανά, με μήκος 9 χλμ.,του Τσιλιβί ,του Βασιλικού, των Αλυκών και των Βολιμών.
Η παραλία του Λαγανά περικλείει και τα ακατοίκητα νησιά Μαραθονήσι, Άγιος Σώστης και Πελούζο, τα οποία ανήκουν διοικητικά στο νομό Ζακύνθου.


ΑΚΡΩΤΗΡΙΑ
Τα σημαντικότερα ακρωτήρια της Ζακύνθου, είναι το Σχοινάρι, το οποίο βρίσκεται στο βορειότερο τμήμα του νησιού, ο Μαραθιάς που βρίσκεται στο νοτιότερο τμήμα, το Κερί που είναι στο νοτιοδυτικό τμήμα και το Κρυονέρι το οποίο βρίσκεται βόρεια της πόλης της Ζακύνθου.


ΛΙΜΝΕΣ
Η σημαντικότερη λίμνη του νομού Ζακύνθου, είναι αυτή του Κερίου, η οποία βρίσκεται στο δυτικό άκρο του κόλπου του Λαγανά, με διαστάσεις 300μ. μήκος και 200μ. πλάτος.
Απέχει περίπου 10-40μ. από τη θάλασσα, εμπλουτίζεται με γλυκό ή υφάλμυρο νερό από πηγές και υπόγεια ύδατα και αποτελεί τον μοναδικό εναπομείναντα υγρότοπο του νησιού.
Ο υγρότοπος της Λίμνης Κερίου, λόγω της μικρής του έκτασης αλλά και της ιδιοσυγκρασίας του, δεν προσφέρεται για πρακτικότερες χρήσεις, όπως π.χ. η αλιεία, η κτηνοτροφία, κτλ.
Όμως, η βιολογική του αξία είναι ανυπολόγιστη, αφού είναι γνωστό ότι ανάλογοι βιότοποι εμφανίζουν ιδιαίτερα σημαντική βιοποικιλότητα και επιβάλλεται να προστατεύονται. Τα κυριότερα φυτικά είδη του πυρήνα της λίμνης είναι τα συνήθη υγροτοπικά φυτά γλυκού νερού της νότιας Ελλάδας, όπως οι καλαμώνες με Phragmites australis, Arundo donax, Juncus acutus, J. heldreichianus, J. bufonius, Schoenoplectus spp., Scirpus maritimus, κτλ.
Η περιοχή της Λίμνης Κερίου, ουσιαστικά στερείται αμμώδους παραλίας, αφού η περιοχή κοντά στην θάλασσα σκεπάζεται με βότσαλα μεγάλου μεγέθους. Ολόκληρη η περιοχή περιβάλλεται από έκταση με ελαιώνες και μακκία βλάστηση, ενώ οι οικισμοί εκτείνονται στις βόρειες, δυτικές και νότιες πλευρές της που βρέχονται από θάλασσα. Στους βράχους κοντά στις ακτές εμφανίζεται το Ζακυνθινό Λιμόνιο (Limonium zacynthium) , ένα σημαντικό ενδημικό είδος της Ζακύνθου μαζί με άλλα παραθαλάσσια βραχώδη είδη όπως η Κάπαρη (Capparis spinosa) και τα κρίταμο ή κρίθμον (Crithmum maritimum), αλμυρίδι ή θαλασσόχορτο(Salsola kali), αγριοκαρότο (Daucus carota) κ.α.
Η περιοχή πλησίον της λίμνης είναι τουριστικά ανεπτυγμένη, ιδιαίτερα τα τελευταία δέκα χρόνια.

ΕΔΑΦΟΣ
Στο νησί υπάρχουν υπόγειοι χείμαρροι, οι οποίοι τροφοδοτούνται από ένα μεγάλο αριθμό πηγών και σε συνδυασμό με το ιδιαίτερα γόνιμο έδαφος, αποτελούν βασικές συνιστώσες για μια πλούσια γεωργική παραγωγή.
Τα κύρια γεωργικά προϊόντα που παράγονται είναι λάδι, σταφύλια, κρασί, εσπεριδοειδή ,πατάτες και κρεμμύδια.
Από γεωλογική σκοπιά, η Ζάκυνθος παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς οι γεωλόγοι πιστεύουν πως πριν χιλιάδες χρόνια υπήρχε μια υπόγεια πλάκα, μέρος της οποίας διαμελίστηκε εξαιτίας σεισμικών δονήσεων, διαμορφώνοντας το νησί.
Αποτέλεσμα αυτών των γεωγραφικών ανακατατάξεων ήταν και η δημιουργία μικρότερων νησιών και υφάλων, καθώς επίσης και του βαθύτερου υποθαλάσσιου ρήγματος στο νοτιοδυτικό τμήμα της Ζακύνθου, το οποίο αποτελεί και το βαθύτερο τμήμα της Μεσογείου με βάθος περίπου 4500μ.
Επίσης δημιουργήθηκαν και σπήλαια, όχι μόνο πάνω στο νησί αλλά και στο υποθαλάσσιο τμήμα του , μερικά από τα οποία είναι προσβάσιμα και έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Η μορφολογία και η μηχανική του εδάφους επιτρέπουν τη διάκρισή του σε δύο γενικές κατηγορίες:
α) Εδάφη πεδινά: Σχετικά βαθιά εδάφη, που από μηχανικής άποψης μπορούν να χαρακτηριστούν σαν μέτρια μέχρι λίγο βαριά, πλούσια σε ανθρακικό ασβέστιο και γόνιμα ,
β) Εδάφη ορεινά: Διαφόρων κλίσεων (5-20%) από αβαθή μέχρι μετρίου βάθους και από χαλικώδη ελαφρά μέχρι μέτρια. Τα εδάφη αυτά είναι αλκαλικής αντίδρασης, φτωχά σε οργανική ουσία και άζωτο και λιγότερο φτωχά σε φώσφορο και κάλλιο.
Στο νοτιότερο μέρος ,στην περιοχή Κερί, υπάρχουν πηγές που βγάζουν πίσσα, αλλά σε μια προσπάθεια που έγινε στο παρελθόν, για να εντοπιστεί πετρέλαιο καλής ποιότητας, τα αποτελέσματα δεν ήταν θετικά.


ΚΛΙΜA
Το ήπιο κλίμα της Ζακύνθου είναι θαλάσσιο-μεσογειακό και υγρό.
Χαρακτηρίζεται από ήπιο, βροχερό χειμώνα και δροσερό καλοκαίρι.
Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι 18,9% C . O συνολικός αριθμός ημερών βροχής υπολογίζεται σε 115, με την ακόλουθη εμφάνιση κατά μέσο όρο:Φθινόπωρο-Χειμώνα: 85 ημέρες 73,9%,Άνοιξη: 25 ημέρες 21,7%,Καλοκαίρι: 5 ημέρες 4,4%.
Οι επικρατούντες άνεμοι είναι ΒΔ και ΝΔ κατευθύνσεων, περιορισμένης εντάσεως.
Άνεμοι υψηλής εντάσεως 6-8 μποφόρ παρατηρούνται σε συχνότητα 3% περίπου.
Δεν παρουσιάζει έντονες θερμοκρασιακές μεταβολές, ούτε σφοδρούς ανέμους. Έχει ιδιαίτερη υγρασία, με μέση ετήσια σχετική υγρασία πάνω από 65% και μεγάλη ηλιοφάνεια που ανέρχεται σε 296 ημέρες. Ο κύριος επιφανειακός υδροκρίτης είναι η κορυφογραμμή του όρους Βραχίονας .
Οι γεωλογικοί σχηματισμοί που δομούν το νησί, δεν εμφανίζουν μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς λόγω του ενεργού πορώδους δεν διαμορφώνουν αξιόλογους υδροφόρους ορίζοντες με συνέπεια την ανεπαρκή - για τις σημερινές ανάγκες - υδροδότηση και άρδευση.
Υποθαλάσσιες πηγές έχουν εντοπισθεί στις βόρειες ακτές του νησιού, μερικές δε από αυτές με σημαντική παροχή είναι θειούχες - ιαματικές.