Πληροφορίες για το νησί

Ο Νομός Ζακύνθου περιλαμβάνει το νησί της Ζακύνθου, τις Νησίδες Στροφάδια (2.531 τετραγωνικά χιλιόμετρα) και τα Νησιά Πελούζο και Μαραθωνήσι (0.989 τετραγωνικά χιλιόμετρα) και είναι ο τρίτος σε έκταση και ο νοτιότερος από τους τέσσερις Νομούς της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων (Π.Ι.Ν.) με 405.600 τ.μ. που αντιστοιχεί στο 17,58% της έκτασης της ΠΙΝ και στο 0,31% της έκτασης της χώρας, ενώ το μήκος του είναι περίπου 125 χμ
Το βορειότερο τμήμα του είναι το Σχοινάρι και βρίσκεται σε απόσταση 8,5 ναυτικών μιλίων από το Μούδα, το νοτιότερο τμήμα της Κεφαλονιάς .
Στα ανατολικά βρίσκεται η Πελοπόννήσος και η απόστασή από τα παράλια του Ν. Ηλείας είναι περίπου 9 ναυτικά μίλια και 15 ναυτικά μίλια από το ακρωτήριο της Κυλλήνης με την οποία συνδέεται μέσω ακτοπλοϊκής γραμμής.
Η κοντινότερη απόσταση μεταξύ Ζακύνθου και ηπειρωτικής Ελλάδας είναι μεταξύ της περιοχής Κρυονερίου και της περιοχή Τρυπητή της Πελοποννήσου.
Ο Νομός απέχει 100 χμ. από το πλησιέστερο μεγάλο αστικό κέντρο-την Πάτρα- και 300 χμ. από την Αθήνα.


ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ
Τα τοπία στη Ζάκυνθο εναλλάσσονται συνεχώς, δίνοντας μοναδικές εικόνες, ικανές να γοητεύσουν και τον πιο απαιτητικό ταξιδιώτη.
Στο ανατολικό τμήμα το έδαφος είναι πεδινό, γόνιμο και πλούσιο σε ανθρακικό ασβέστιο.
Οι πεδιάδες καταλήγουν σε αμμουδερές παραλίες, με ρηχά και ζεστά νερά.
Το δυτικό τμήμα είναι πιο ορεινό με απότομους λόφους κατά μήκος των ακτών.


ΒΟΥΝΑ
Τα βουνά καταλαμβάνουν ένα μεγάλο τμήμα του νησιού, αλλά δεν είναι ιδιαίτερα ψηλά .
Το υψηλότερο είναι το όρος Βραχίονας με ύψος 758μ, ενώ ακολουθούν το όρος Κακή Ράχη με ύψος 680μ,το όρος Αθέρας με ύψος 583μ και το όρος Σκοπός με ύψος 483μ.


ΠΑΡΑΛΙΕΣ
Οι κυριότερες παραλίες είναι του κόλπου του Λαγανά, με μήκος 9 χλμ.,του Τσιλιβί ,του Βασιλικού, των Αλυκών και των Βολιμών.
Η παραλία του Λαγανά περικλείει και τα ακατοίκητα νησιά Μαραθονήσι, Άγιος Σώστης και Πελούζο, τα οποία ανήκουν διοικητικά στο νομό Ζακύνθου.


ΑΚΡΩΤΗΡΙΑ
Τα σημαντικότερα ακρωτήρια της Ζακύνθου, είναι το Σχοινάρι, το οποίο βρίσκεται στο βορειότερο τμήμα του νησιού, ο Μαραθιάς που βρίσκεται στο νοτιότερο τμήμα, το Κερί που είναι στο νοτιοδυτικό τμήμα και το Κρυονέρι το οποίο βρίσκεται βόρεια της πόλης της Ζακύνθου.


ΛΙΜΝΕΣ
Η σημαντικότερη λίμνη του νομού Ζακύνθου, είναι αυτή του Κερίου, η οποία βρίσκεται στο δυτικό άκρο του κόλπου του Λαγανά, με διαστάσεις 300μ. μήκος και 200μ. πλάτος.
Απέχει περίπου 10-40μ. από τη θάλασσα, εμπλουτίζεται με γλυκό ή υφάλμυρο νερό από πηγές και υπόγεια ύδατα και αποτελεί τον μοναδικό εναπομείναντα υγρότοπο του νησιού.
Ο υγρότοπος της Λίμνης Κερίου, λόγω της μικρής του έκτασης αλλά και της ιδιοσυγκρασίας του, δεν προσφέρεται για πρακτικότερες χρήσεις, όπως π.χ. η αλιεία, η κτηνοτροφία, κτλ.
Όμως, η βιολογική του αξία είναι ανυπολόγιστη, αφού είναι γνωστό ότι ανάλογοι βιότοποι εμφανίζουν ιδιαίτερα σημαντική βιοποικιλότητα και επιβάλλεται να προστατεύονται. Τα κυριότερα φυτικά είδη του πυρήνα της λίμνης είναι τα συνήθη υγροτοπικά φυτά γλυκού νερού της νότιας Ελλάδας, όπως οι καλαμώνες με Phragmites australis, Arundo donax, Juncus acutus, J. heldreichianus, J. bufonius, Schoenoplectus spp., Scirpus maritimus, κτλ.
Η περιοχή της Λίμνης Κερίου, ουσιαστικά στερείται αμμώδους παραλίας, αφού η περιοχή κοντά στην θάλασσα σκεπάζεται με βότσαλα μεγάλου μεγέθους. Ολόκληρη η περιοχή περιβάλλεται από έκταση με ελαιώνες και μακκία βλάστηση, ενώ οι οικισμοί εκτείνονται στις βόρειες, δυτικές και νότιες πλευρές της που βρέχονται από θάλασσα. Στους βράχους κοντά στις ακτές εμφανίζεται το Ζακυνθινό Λιμόνιο (Limonium zacynthium) , ένα σημαντικό ενδημικό είδος της Ζακύνθου μαζί με άλλα παραθαλάσσια βραχώδη είδη όπως η Κάπαρη (Capparis spinosa) και τα κρίταμο ή κρίθμον (Crithmum maritimum), αλμυρίδι ή θαλασσόχορτο(Salsola kali), αγριοκαρότο (Daucus carota) κ.α.
Η περιοχή πλησίον της λίμνης είναι τουριστικά ανεπτυγμένη, ιδιαίτερα τα τελευταία δέκα χρόνια.

ΕΔΑΦΟΣ
Στο νησί υπάρχουν υπόγειοι χείμαρροι, οι οποίοι τροφοδοτούνται από ένα μεγάλο αριθμό πηγών και σε συνδυασμό με το ιδιαίτερα γόνιμο έδαφος, αποτελούν βασικές συνιστώσες για μια πλούσια γεωργική παραγωγή.
Τα κύρια γεωργικά προϊόντα που παράγονται είναι λάδι, σταφύλια, κρασί, εσπεριδοειδή ,πατάτες και κρεμμύδια.
Από γεωλογική σκοπιά, η Ζάκυνθος παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς οι γεωλόγοι πιστεύουν πως πριν χιλιάδες χρόνια υπήρχε μια υπόγεια πλάκα, μέρος της οποίας διαμελίστηκε εξαιτίας σεισμικών δονήσεων, διαμορφώνοντας το νησί.
Αποτέλεσμα αυτών των γεωγραφικών ανακατατάξεων ήταν και η δημιουργία μικρότερων νησιών και υφάλων, καθώς επίσης και του βαθύτερου υποθαλάσσιου ρήγματος στο νοτιοδυτικό τμήμα της Ζακύνθου, το οποίο αποτελεί και το βαθύτερο τμήμα της Μεσογείου με βάθος περίπου 4500μ.
Επίσης δημιουργήθηκαν και σπήλαια, όχι μόνο πάνω στο νησί αλλά και στο υποθαλάσσιο τμήμα του , μερικά από τα οποία είναι προσβάσιμα και έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Η μορφολογία και η μηχανική του εδάφους επιτρέπουν τη διάκρισή του σε δύο γενικές κατηγορίες:
α) Εδάφη πεδινά: Σχετικά βαθιά εδάφη, που από μηχανικής άποψης μπορούν να χαρακτηριστούν σαν μέτρια μέχρι λίγο βαριά, πλούσια σε ανθρακικό ασβέστιο και γόνιμα ,
β) Εδάφη ορεινά: Διαφόρων κλίσεων (5-20%) από αβαθή μέχρι μετρίου βάθους και από χαλικώδη ελαφρά μέχρι μέτρια. Τα εδάφη αυτά είναι αλκαλικής αντίδρασης, φτωχά σε οργανική ουσία και άζωτο και λιγότερο φτωχά σε φώσφορο και κάλλιο.
Στο νοτιότερο μέρος ,στην περιοχή Κερί, υπάρχουν πηγές που βγάζουν πίσσα, αλλά σε μια προσπάθεια που έγινε στο παρελθόν, για να εντοπιστεί πετρέλαιο καλής ποιότητας, τα αποτελέσματα δεν ήταν θετικά.


ΚΛΙΜA
Το ήπιο κλίμα της Ζακύνθου είναι θαλάσσιο-μεσογειακό και υγρό.
Χαρακτηρίζεται από ήπιο, βροχερό χειμώνα και δροσερό καλοκαίρι.
Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι 18,9% C . O συνολικός αριθμός ημερών βροχής υπολογίζεται σε 115, με την ακόλουθη εμφάνιση κατά μέσο όρο:Φθινόπωρο-Χειμώνα: 85 ημέρες 73,9%,Άνοιξη: 25 ημέρες 21,7%,Καλοκαίρι: 5 ημέρες 4,4%.
Οι επικρατούντες άνεμοι είναι ΒΔ και ΝΔ κατευθύνσεων, περιορισμένης εντάσεως.
Άνεμοι υψηλής εντάσεως 6-8 μποφόρ παρατηρούνται σε συχνότητα 3% περίπου.
Δεν παρουσιάζει έντονες θερμοκρασιακές μεταβολές, ούτε σφοδρούς ανέμους. Έχει ιδιαίτερη υγρασία, με μέση ετήσια σχετική υγρασία πάνω από 65% και μεγάλη ηλιοφάνεια που ανέρχεται σε 296 ημέρες. Ο κύριος επιφανειακός υδροκρίτης είναι η κορυφογραμμή του όρους Βραχίονας .
Οι γεωλογικοί σχηματισμοί που δομούν το νησί, δεν εμφανίζουν μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς λόγω του ενεργού πορώδους δεν διαμορφώνουν αξιόλογους υδροφόρους ορίζοντες με συνέπεια την ανεπαρκή - για τις σημερινές ανάγκες - υδροδότηση και άρδευση.
Υποθαλάσσιες πηγές έχουν εντοπισθεί στις βόρειες ακτές του νησιού, μερικές δε από αυτές με σημαντική παροχή είναι θειούχες - ιαματικές.